Onherkenbaar na renovatie?

Is Macandra straks nog herkenbaar als de ingrijpende renovatie is voltooid? Als een gebouw met een zware betonconstructie uit de post65 periode niet wordt gesloopt, maar wordt gerenoveerd en hergebruikt, is dat op zichzelf een positieve en duurzame ontwikkeling. Zo wordt in Enschede de Macandraflat, die in 1969-1971 werd gebouwd naar ontwerp van J.H. Sluijmer van Ingenieurs/Architeckten Associatie Enschede, niet gesloopt maar behouden. De Zusterflat bood oorspronkelijk woonruimte voor verpleegsters in opleiding en werd later een (internationale) studentenflat.

Het complex met drie 3 woontorens van 10 verdiepingen was behoorlijk verschraald en had een typische Oostblok uitstraling, zeker na jarenlang gebrekkig onderhoud. Renovatie van de ‘hunkerbunker’ was kortom hard nodig. In 2022 ging een ingrijpende renovatie van start; asbest onderdelen zijn verwijderd en een complete nieuwe schil moet resulteren in een goed geïsoleerd woongebouw. Het brede volume met getrapte opbouw blijft hetzelfde, evenals de uitstraling van de zware noodtrappen op de kopgevels. Maar met de nieuwe gevels van glas en baksteen en het nieuwe houten entreegebouw zal de typische look and feel van de betonklos flink veranderen. Zullen we Macandra nog als zodanig herkennen?

Om de zusterflat, met zelfs een collegezaal, hiertegen te beschermen, vroeg Heemschut Overijssel in oktober 2023 de monumentenstatus aan voor Macandra. Niet alleen het gebouw zelf speelt hierin een rol, ook haar situering in het historische Volkspark is volgens Heemschut waardevol. In december 2023 maakte de gemeente Enschede echter bekend dat het pand niet wordt aangewezen en dat de vergunde verbouwing door kan gaan.

Hoe kunnen we stoere identiteitsdragers uit de post65 periode een nieuw leven gunnen zonder dat ze na een (schil)renovatie onherkenbaar worden?

Joosje van Geest

Lees op Archined een mooi artikel over waarom jong erfgoed zo lastig is!