Trapsgewijs oplopende woongebouwen worden in de jaren zeventig en tachtig gezien als een ideale combinatie van de traditionele flat en de eengezinswoning. Bij deze nieuwe woonvorm is een hoofdrol weggelegd voor het terras: een ruime buitenruimte als aantrekkelijke tussenvorm van het stenige balkon en de natuurlijke tuin. Door de getrapte opzet kijken de bovenburen wel uit over de onderliggende terrassen. Om enige privacy te borgen gaat daarom veel aandacht uit naar de vormgeving van de borstwering.
In het ontwerp van appartementengebouw ‘Oranjestaete’ is de persoonlijke levenssfeer op de terrassen gerespecteerd door de montage van schuin geplaatste borstweringen van bruin rookglas op een gesloten betonnen plint. Ook de schuin omhooglopende scheidingsmuren beletten buren om te gluren. Deze woonpiramide met 35 woningen en een parkeerkelder markeert de hoek van twee belangrijke hoofdwegen. De roomwitte zuidgevel buigt mee in de richting van het treinstation en oogt als de achtersteven van een cruiseschip.
Auteur:
Leon van Meijel
Fotografie:
Gert Jan Koster
Tekeningen:
Bouwarchief Ede
Eerder gepubliceerd in:
Leon van Meijel, Post ’65-erfgoed in de gemeente Ede (1965-1990): 30 alledaagse en uitzonderlijke iconen, Ede / Nijmegen, 2023
