Deze cultuurhistorische studie onderzoekt de waarde en kwaliteiten van kantoor-verzamelgebouw Rivierstaete te Amsterdam. Het gebouw kwam tot stand tussen 1967-1973, als een van de laatste grote projecten van architect Huig Maaskant (1907-1977). De iconische status ontleent het gebouw aan zijn enorme maat, kenmerkende vorm en de brutale wijze waarop het zich toont aan de Amstel, te midden van de kleinschalige woonomgeving van Berlage’s Plan Zuid. Al bij oplevering werd Rivierstaete gezien als een regelrechte aanslag op de omgeving. Het gebouw was niet alleen enorm groot, maar bovendien zeer gesloten en afgewerkt met contrasterend witte tegels; eigenschappen die maken dat het altijd een van de meest omstreden gebouwen van Amsterdam is geweest. Ook nu nog is de ‘Apenrots’, zoals het gebouw meteen al werd gedoopt, in alles een contrast met zijn context, een aspect waar het gebouw ook een groot deel van zijn indrukwekkendheid aan ontleent. Tegelijk belichaamt Rivierstaete de ultieme efficiency, optimalisatie en flexibiliteit die zo kenmerkend zijn voor het type kantoorgebouw dat in deze periode in Nederland, maar ook elders in de wereld in opkomst was.