Veel woonwijken uit de jaren zestig bestaan uit een rechtlijnige herhaling van identieke rijtjeswoningen en gestandaardiseerde flats. Dat geldt ook voor het oostelijke deel van Ede-Veldhuizen. Als reactie op die saaie eenvormigheid begint het Rijk in 1968 het programma ‘Experimentele Woningbouw’. Er is immers behoefte aan innovatieve ideeën voor buitenruimtes, verkavelingen, woonvormen en woningplattegronden. In de tien daaropvolgende jaren krijgen 64 experimentele woningbouwprojecten in Nederland hiervoor subsidie. De originele vondsten van deze projecten sijpelen door in de gangbare woningbouw van de jaren zeventig. In het westelijke deel van de Edese wijk Veldhuizen zie je dat terug in o.a. de terrasflats, de woonerven en de Hofwijk. In die bijzondere wijk is het zigzag-principe overal doorgevoerd:
- -in het honingraatpatroon van de totaalopzet,
- -in het zaagtandmotief van de geschakelde woningen, én
- -in de diagonale structuur van elk woonkavel.
De carport ligt voor de woning van de rechter buren, en de achtertuin steekt schuin door achter de woning van de linker buren. Door de slim en consequent doorgevoerde toepassing van de knik en de diagonaal ontstaat privacy rond de woning, variatie in het straatbeeld en ruimte voor gemeenschapszin op de besloten groene hoven.
Auteur:
Leon van Meijel
Fotografie:
Gert Jan Koster
Eerder gepubliceerd in:
Leon van Meijel, Post ’65-erfgoed in de gemeente Ede (1965-1990): 30 alledaagse en uitzonderlijke iconen, Ede / Nijmegen, 2023
