Heel erg seventies is natuurlijk de opkomst van alternatieve woonvormen. De eindeloos gebouwde identieke eengezinswoningen in rijtjes of in galerijflats uit de wederopbouwperiode werden aangevuld met uiteenlopende woningbouwcomplexen. Woningen met een gevarieerd en bijzonder uiterlijk, met afwijkende plattegronden, geplaatst rondom collectieve voorzieningen als een plein, woonerf of gezamenlijke tuin en met gedeelde binnenruimtes voor bar, keuken of yogales. Met behulp van de landelijke subsidie voor Experimente Woningbouw (een regeling uit de periode 1968 – 1980) werd in Hilversum De Wandelmeent opgericht; het eerste centraal wonen complex in Nederland voor gezinnen, bejaarden en alleenstaanden.
De architecten Leo de Jonge en Pieter Weeda ontwierpen in 1972-1977 in totaal 9 clusters met 54 woningen met een gezamenlijke tuin, hobbyruimte, café en sauna. De woningen van de Wandelmeent beschikken over een typerend boogvormige dak van prefab betonelementen en lichtgroene dakbedekking. Meest opvallend zijn de felrood gebeitste houten pui-invullingen. Ook de raamkozijnen en voordeuren zijn in heldere kleuren als geel, oranje, blauw en groen geschilderd en maken duidelijk dat het hier om een bijzonder en afwijkend woonwijkje gaat.
foto: https://wandelmeent.nl/
https://experimentelewoningbouw.nl/portfolio/ex-73-183-hilversumse-meent-wandelmeent/
Joosje van Geest
