Vanaf 1970, nadat prefab-woningen en galerijflats in razend tempo tot stand waren gekomen, was er aan de rand van Palenstein ruimte voor afwijkende woningtypes in experimentele verkavelingen. Architect W.H. Verschoor, zoon van W. Verschoor, die beiden aan meerdere projecten in Zoetermeer werkten, realiseerde met aannemer L. Bontenbal een ensemble van geschakelde eengezinswoningen. De woningen zijn niet in rechte rijen, maar verspringend langs de straten gepositioneerd. Hiermee wordt het individuele woonhuis benadrukt. De verkaveling en de woningplattegronden zijn gebaseerd op een vierkante basismodule. De korte rijtjes van drie, vier of vijf woningen liggen deels aan vierkante binnenhoven. Vernieuwend was de carport bij ieder huis.
De 26 haakvormige woningen zijn telkens opgebouwd uit twee gestapelde, rechthoekige bouwvolumes die haaks op elkaar staan en een vierkante plattegrond beslaan. De haak flankeert een vierkante tuin. Het hoge volume kraagt fors uit, eronder is een carport of serre. De sobere gevels zijn opgemetseld uit ruwe, lichtgrijze baksteen en afgewisseld met open glasgevels met houten puien. Deze transparante gevels liggen aan de patio en de tuin. Glazen driehoekige nissen verlevendigen de strakke gevels.
Auteur:
Joosje van Geest
Eerder gepubliceerd in:
Architectuurgids Zoetermeer, Joosje van Geest, 2016
Fotografie:
Dick Valentijn
