Het golvende landschap van witte en blauwe banen van klinkers is weer terug van weggeweest. De felgekleurde parkeerplaats uit 1977, aan de voet van de Nelson Mandelabrug in Arnhem, gemaakt naar ontwerp van Peter Struycken, was sterk verwaarloosd en verworden tot een grauw en ingezakt terrein met kapotte fonteinen. Het stond op het punt om gesloopt te worden maar dankzij studenten van ARTEZ en tal van liefhebbers werd het tij gekeerd. Het kunstwerk markeert de plek waar eens de Haven van Arnhem lag.
De afgelopen jaren is er flink geld in gestopt en wordt het omgevingskunstwerk prachtig gerenoveerd. De renovatie is bijna klaar en de felgekleurde betonklinkers vormen weer een deinende zee. Daarop scheef in de branding geparkeerde auto’s. Met de opknapbeurt is ook een skatepark toegevoegd en zijn de riolering en straatverlichting verbeterd. De fonteinen zijn gerepareerd en verduurzaamd, bedoeling is dat het water wordt opgevangen en hergebruikt en dat er in de toekomst geen drinkwater, maar slootwater de lucht in spuit.
Struycken was jarenlang als docent verbonden aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem (ARTEZ) en grondlegger van de Arnhemse School, een kunststroming die zich hardmaakt voor omgevingskunstwerken: monumentale kunst in de openbare ruimte. Doel is om het leefklimaat in de stad te verbeteren en van meer zintuigelijke ervaringen te voorzien. De Blauwe Golven is daar een prachtig voorbeeld van.
Joosje van Geest
https://www.gld.nl/nieuws/7899288/miljoenen-voor-1-miljoen-klinkers-dit-zijn-de-blauwe-golven
Blauwe Golven in 1980, 1544 – Fotocollectie Gerth van Roden, Beeldbank Gelders Archief
foto’s: Blauwe Golven in november 2024, Rolf Bron
